Dreigend wateroverlast aan Graningategeleed te Middelkerke

In de  provincieraad van 30 april stelde N-VA-raadslid Wim Aernoudt (Gistel) een aantal vragen aan de bevoegde gedeputeerden Carl Vereecke (Open VLD) en Bart Naeyaert (CD&V). “Waarom paste de provincie het decreet niet toe bij het beoordelen van de beroepsprocedure voor de verkavelingsvergunning?”Dit was de kern van het betoog van raadslid Aernoudt. De deputatie beweert dat er niets aan de hand is en ziet geen reden om zijn beslissing te herroepen.

In het besluit van de Vlaamse Regering van 9 mei 2014 over dit gebied staan zeer duidelijke voorwaarden opgenomen. Er moet overstromingsvrij gebouwd worden met minimale inname van ruimte voor water. Dit houdt in dat het vloerpeil van de woningen hoog genoeg moet liggen maar dat de tuinen niet opgehoogd mogen worden. De ingenomen ruimte voor water moet gecompenseerd worden in een bufferbekken. Daarnaast zijn ondergrondse stookolietanks en kelders verboden.

Provincieraadslid Wim Aernoudt (Gistel):  “De provincie houdt met dit besluit van de Vlaamse Regering totaal geen rekening, integendeel. Het verleent vergunning om het terrein helemaal op te hogen. Het laat ook ondergrondse stookolietanks en kelders toe. Maar ook de realisatie van het bufferbekken staat op de helling.“

Er is een afspraak dat deze verkaveling aangesloten wordt op het bufferbekken van een naastgelegen project met een afzonderlijke vergunningsaanvraag. Tegen die andere vergunning is een beroepsprocedure lopende waardoor het bufferbekken onzeker is. De provincie heeft de realisatie van een bufferbekken niet als letterlijke voorwaarde opgenomen in de vergunning voor het project van de NV Danneels. Daardoor kan niemand de verkavelaar nog verhinderen het project te realiseren zonder bufferbekken, daardoor lijkt het voor de verkavelaar mogelijk om het project te realiseren zonder bufferbekken, als het andere project in beroep sneuvelt.

Provincieraadslid Isabel Desoete uit Middelkerke: “Het risico op wateroverlast voor de nabijgelegen woningen in de Sluis- en Tuinwijk is sterk toegenomen.“

Na het ontwijkende antwoord van de deputatie blijft het een raadsel of dit een eenmalige vergissing is of een structurele fout van de provinciale besluitvorming. Het spreekt voor zich dat verder onderzoek hier op z’n plaats is.

Provincieraadslid Wim Aernoudt besluit: “De provincie behandelt alle beroepsprocedures tegen bouw- en verkavelingsvergunningen. Het vertrouwen in de kwaliteit van deze dienstverlening kreeg een knauw. Het staat vast dat de verkavelaar hier als grote winnaar uit komt. Door het decreet niet toe te passen en doordat de verplichting van een bufferbekken op losse schroeven staat, lijkt de winstmarge van het project alleen toegenomen.“